<< Terug <<

WONDERLIJKE WERKELIJKHEID

 

(een reis naar openheid)

 

Nooit had ik kunnen denken

dat het zo vreemd zou zijn

Ik trapte op een molshoop

in het bos en gleed toen door

naar Midden Aarde

Een modderstroompje nam me mee

en wierp me voor een kletsmajoor

die naar me staarde

 

Hij gaf mij toen een plattegrond

met een kruisje waar ik stond

Ik verdween in zwembadpas

Maar waar naartoe?

Waar moest ik heen?

Ik was zo moe en zo alleen…

Even liggen in het gras

 

Het leek wel of er werd gesnurkt

Er zat iets bij mij neergehurkt

Het was geen mens, maar ook geen dier

Ze streelde mijn wang met een blad

Omdat ze geen handen, maar blaadjes had

Geen voeten, maar wortels

Een bloemetjeshoofd

Geen armen, maar takjes

Verbaasd vroeg ik zwakjes:

Wat doe jij nou hier?

 

Retorische vragen?

Ze blies in mijn oor

Toevallig ben ík

hier de eerste tenor

Ze maakte een windhoos

Mijn weerstand was zinloos

Ik rolde en rolde

en rolde maar door

 

En zo sta ik dan…

Geaard en wel in dit levensspel

Hou ik vast, laat ik los

Opdat het oergevoel zal spreken

In het hier, het nu, het heel en al

Ben ik daadwerkelijk mezelf

Geef ik ruimte aan de gekte

die mij zo nu en dan bestrijkt

en koester ik de kleine dingen

die mij maar al te vaak ontgingen

 

En zo sta ik dan…

In dit spel des levens

Waarin ik mij nimmer verveel

Al mijn creaties het liefst

met zielsverwanten deel

Om samen naar hogere doelen te gaan

In de wonderlijke werkelijkheid

van het aardse bestaan…