<< Terug <<
WONDERLIJKE WERKELIJKHEID
(een reis naar openheid)
Nooit had ik kunnen denken
dat het zo vreemd zou zijn
Ik trapte op een molshoop
in het bos en gleed toen door
naar Midden Aarde
Een modderstroompje nam me mee
en wierp me voor een kletsmajoor
die naar me staarde
Hij gaf mij toen een plattegrond
met een kruisje waar ik stond
Ik verdween in zwembadpas
Maar waar naartoe?
Waar moest ik heen?
Ik was zo moe en zo alleen…
Even liggen in het gras
Het leek wel of er werd gesnurkt
Er zat iets bij mij neergehurkt
Het was geen mens, maar ook geen dier
Ze streelde mijn wang met een blad
Omdat ze geen handen, maar blaadjes had
Geen voeten, maar wortels
Een bloemetjeshoofd
Geen armen, maar takjes
Verbaasd vroeg ik zwakjes:
Wat doe jij nou hier?
Retorische vragen?
Ze blies in mijn oor
Toevallig ben ík
hier de eerste tenor
Ze maakte een windhoos
Mijn weerstand was zinloos
Ik rolde en rolde
en rolde maar door
En zo sta ik dan…
Geaard en wel in dit levensspel
Hou ik vast, laat ik los
Opdat het oergevoel zal spreken
In het hier, het nu, het heel en al
Ben ik daadwerkelijk mezelf
Geef ik ruimte aan de gekte
die mij zo nu en dan bestrijkt
en koester ik de kleine dingen
die mij maar al te vaak ontgingen
En zo sta ik dan…
In dit spel des levens
Waarin ik mij nimmer verveel
Al mijn creaties het liefst
met zielsverwanten deel
Om samen naar hogere doelen te gaan
In de wonderlijke werkelijkheid
van het aardse bestaan…