<< Terug <<

BESJOER

 

We zaten nog maar net in het appartement toen een kat luid miauwend zijn komst aankondigde. Hij had een koe-motief en een lange snuit met een witte neus. Van zijn linker oor ontbrak een stukje. Bij de openslaande deur ging hij zitten en keek nieuwgierig naar binnen.

We hadden nog geen boodschappen gedaan en konden hem alleen een stukje smeerkaas aanbieden, meegenomen uit het vliegtuig. Hij at er gulzig van en miauwde klaaglijk toen het op was.

De volgende dag zouden we van appartement wisselen. ‘s Morgens vertelde ik hem al dat hij ons ergens anders moest zoeken, in de hoop dat hij het allemaal begreep.
Vlak na de verhuizing hoorden we tot onze verrassing het inmiddels bekende geluid: hij had ons gevonden. We noemden hem “Besjoer”omdat hij zo nadrukkelijk gedag zei.

Besjoer bleek alles lekker te vinden: geweekte toastjes, smeerkaas, tonijn uit blik, biscuitjes en salami-kalkoenworst. Na enkele dagen vonden we in een grote supermarkt kattevoer. Dat vond hij het állerlekkerst. Als het op was, vertelde hij dit verdrietig en overtuigend.

Besjoer, onze vakantieliefde.

 

Joke Berensen