<< Terug <<

Dit gedicht is in november 2012 gepubliceerd in 'Stadsgeluiden',  gedichten over stad en dorp, samengesteld door Gerard Beense (256 pagina's, uitgeverij Kontrast). Ik ben er trots op dat dit gedicht is uitgekozen.

HET HOEKHUIS AAN DE POPULIERENLAAN

Het hoekhuis aan de Populierenlaan heeft diep verdriet

nadat de vrouw des huizes het na zestig jaar verliet

de buitenmuren zijn gesloopt, het kwaad was snel geschied

waardoor je nu gênant de eenzame toiletpot ziet

Het hoekhuis aan de Populierenlaan was altijd blij

met uitzicht op de waterkant, een fijne tuin opzij

en in de brede vensterbank veel planten op een rij

een tuinman en een poetsvrouw hielden alles keurig bij

maar onverwacht was op een dag het hele hoekhuis leeg

en niemand weet waarom de buurvrouw haar vertrek verzweeg

Een brief van een piloot die zei: nu is het mijn domein

en hij beloofde dat de overlast beperkt zou zijn

Ongure mannen kwamen om de zolder leeg te halen

schemerlampen, naaigerei, een nest metalen schalen

wat kastjes, bakjes en een pot gekleurde kralen

schotels, kopjes, dienblad, borden, ronde en ovale

Er arriveerde kort daarop een bus vol met Bulgaren

ervaren gingen zij aan 't werk om snel de klus te klaren

Er werd gebroken in het huis en er was heel veel puin

een grote berg met witte plastic zakken in de tuin

Het hoekhuis heeft er een armoedig aanzien van gekregen

er kwamen onkruidsoorten die tot boven 't hekje stegen

De buurvrouw kwam nog één keer om het stoepje aan te vegen

en daarna heeft de rommel heel lang er zo bij gelegen

De prachtige seringenboom werd uit de grond getrokken

de kettingzaag verdeelde hem in fraaie kleine blokken

Het arme lieve hoekhuis aan de Populierenlaan

kan het na al dit leed nog wel een nieuwe toekomst aan?