Vogel van de muze

Vogelijn uit Weesp

Verdwenen in de grienden

Wij waren even vrienden

Hoopje

Ik zag een hoopje vogel staan

ineengedoken, angstig, stil

op stinkend asfalt, zwart en kil

Ik deed mijn knipperlichten aan

De vogel greep mijn vinger vast

en liet zich naar een weiland dragen
Daar heeft hij ook zichzelf verrast

hij vloog omhoog, met ferme slagen

Veldleeuwerik